Insulinooporność uznawana jest za chorobę cywilizacyjną XXI wieku prowadzącą do cukrzycy typu II – przy odpowiednim leczeniu odwracalną w skutkach. Insulinooporność oznacza nadwrażliwość organizmu na działanie insuliny pomimo jej prawidłowego stężenia we krwi. Szczególnie niebezpieczna w skutkach może być dla osób zmagających się ze znaczną nadwagą. Do głównych przyczyn mogących spowodować te dolegliwość można zaliczyć nadmiar hormonów działających antagonistycznie w stosunku do insuliny takich jak: kortyzol, glukagon, hormon wzrostu, hormon tarczycy, pierwotna nadczynność przytarczyc, androgeny. Do pozostałych czynników które zwiększają szansę na pojawienie się insulinooporności zaliczany jest również podeszły wiek, otyłość brzuszna ( częściej występująca u mężczyzn), niska bądź zerowa aktywność fizyczna, wysokokaloryczna dieta, leki o działaniu diabetogenntym ( należą do nich między innymi tabletki antykoncepcyjne, glikokortykosteroidy, blokery kanału Ca, lekarstwa na HIV) oraz alkohol i inne używki.
