Pod nazwą badmintona kryje się nieskomplikowana, a zarazem bardzo przyjemna i zachęcająca do zażycia dawki ruchu gra, której obecna forma była pierwotnie praktykowana w drugiej połowie XIX wieku w Anglii, właśnie w posiadłości o nazwie Badminton. Choć wiele osób kojarzy tę zabawę z niezobowiązującą rozrywką, badminton awansował do statusu dyscypliny sportowej, a w 1992 roku stał się nawet dyscypliną olimpijską. Gra ta wymaga przynajmniej dwojga zawodników, którzy za pomocą lekkich rakietek odbijają kolejno lotkę sporządzoną z piórek lub lekkiego sztucznego tworzywa. W wersji sportowej uczestników gry oddziela siatka (przypominająca tę stosowaną podczas meczów siatkówki), której pokonanie jest dla graczy dodatkową trudnością. Co więcej, rozgrywka może toczyć się między dwiema parami zawodników. Badminton halowy, rozgrywany na opisanych zasadach, staje się coraz popularniejszą propozycją sekcji sportowych, na które można uczęszczać w wolnym czasie. Gra jednocześnie sprawia przyjemność, jak też pobudza ciało do swego rodzaju, łagodnego treningu kardio.
